Led ekranlarda birbiri ile karıştırılan önemli iki parametre tazeleme frekansı ve resim frekansıdır. Resim frekansı, bir saniyede gösterilen farklı resim karesi sayısıdır. Resim frekansı televizyon yayınlarında 25 veya 30 kare/saniyedir. Video ve film dosyalarında da durum aynıdır. Bilgisayarlarda ise bu değer en az 60 kare/saniyedir. Bir video dosyası bilgisayarda oynatıldığında ise bilgisayar tarafından her kare birden çok sayıda tekrarlanarak 60 kare/saniye frekansına uygun hale getirilir. İnsan gözü, saniyede yaklaşık 15 kare oynatılan bir görüntüyü akıcı olarak görür. Bu değerin altında, görüntü kesik kesik oynuyormuş gibi algılanır.

Tazeleme frekansı ise bir resim karesinin bir saniyede ekrana yeniden çizilme sayısıdır. Yani, gelen görüntü tek bir kare resim bile olsa, o resim ekrana tazeleme frekansı kadar yeniden gönderilir. Eski tip tüplü televizyonlarda bu değer 50 veya 60 Hertz’dir. 1 Hertz, 1 saniyede 1 defa demektir. 50 Hertz ise 1 saniyede 50 defa anlamına gelir. LCD televizyonlarda ise bu değer 60, 100 veya 200 Hertz’dir.

Led Ekranlarda ise tazeleme frekansı ortalama 400 Hertz civarındadır. Fakat, bu değerde kamera çekimlerinde titreme görülebilir. 1000 Hertz ve üstü tazeleme frekansları, kamera çekimlerinde istikrarlı görüntü elde edilmesi için yeterlidir. Modern led ekranlarda ekran büyüklüğüne ve tarama cinsine bağlı olarak 9000 Hertz gibi değerler kolayca elde edilebilmektedir. Tazeleme frekansının yüksek olması iyi bir şey gibi görünse de, çok yüksek tazeleme frekanslarında ekranın gelen görüntüyü işlemek için harcadığı zaman da artacağından, parlaklık kayıpları yaşanabilir. Yine yüksek tazeleme frekansları için led ekran donanımının da bu frekansları kaldırabilecek yapıda olması gerekir. Aksi takdirde görüntüde anlamsız çizgiler veya gölgeler görülebilir.